Jeden z najbardziej rozpoznawalnych i trwałych radiomagnetofonów produkowanych w Polsce na licencji niemieckiego Grundiga. Można powiedzieć, że to bardziej ekskluzywna wersja popularnego modelu MK 2500 (choć niekoniecznie bardziej… popkultowa). Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku produkowany przez Zakłady Radiowe Kasprzaka. Powstały trzy serie radiomagnetofonu: pierwsza oparta w całości na podzespołach niemieckich, druga budowana z wykorzystaniem części oryginalnych Grundiga i polskich (egzemplarz tej serii, opatrzony znakiem jakości można oglądać na fotografiach) oraz trzecia, najgorzej oceniana opracowana z użyciem części polskiej produkcji. Seria trzecia produkowana była od roku 1983, po straceniu licencji Grundiga. Na radiomagnetofonach pochodzących z tej edycji nie znajdziemy już nie tylko znaku jakości na winiecie, ale także logo Grundiga i samej nazwy „Grundig” nad pokrywą kieszeni kasety (zamiast tego drukowano napis „RB 3200 Kasprzak”).

Wygląd zewnętrzny następcy MK 2500 nawiązywał formalnie do poprzednika, posiadał identyczny układ części i zespołów, różnił się tylko opracowaniem detali i elementów ozdobnych oraz rozmiarami (RB 3200 był nieco większy). Pokrywa kieszeni kasety oraz mechanizm prowadzenia taśmy pozostał po lewej stronie korpusu, głośnik wraz z osłoną pośrodku, a skala radioodbiornika po prawej stronie. Podobnie gałkę zmiany stacji radiowych pozostawiono na prawej ściance obudowy, obok skali. Na górnej ściance korpusu rozmieszczono klawisze i przełączniki funkcyjne magnetofonu oraz radia. Położenie zmieniły jedynie wbudowany mikrofon magnetofonu i potencjometry suwakowe.