Klasyka gatunku. Aparat fotograficzny polskiej konstrukcji na film typu 120 o szerokości 60 mm na szpulach (wg PN szpula 60 typ 1). Zaprojektowany przez zespół Olgierda Rutkowskiego i Krzysztofa Meisnera z Warszawskiej ASP a produkowany od 1959 do 1967 roku w Warszawskich Zakładach Foto Optycznych. Druh Synchro to unowocześniony model aparatu Druh, który wyposażono w sanki mocujące i gniazdo do synchronizacji dla lampy błyskowej. Była to tania i niezwykle prosta w obsłudze konstrukcja wzorowana na niemieckiej konstrukcji Pouva Start, pozwalająca na wykonywanie zdjęć w formatach 6 x 6 oraz 6 x 4,5 cm. Druh należy do rodziny bakelitowych aparatów skrzynkowych z wykręcanym tubusem obiektywu, które w kwestii konstrukcji i wzornictwa nawiązują do przedwojennego aparatu francuskiego Photax II Blindè, co z kolei klasyfikuje projekt jako wykonany w stylu wzornictwa Aart Déco. Jak przystało na klasyka, wykonany jest z bakelitu (w znakomitej większości w kolorze czarnym, choć istnieją też egzemplarze w odcieniach brązu i pochodnych). Obiektyw o ogniskowej 65 mm z dwoma soczewkami, przysłoną o dwóch wartościach 8 i 16 oraz centralną migawką o stałym czasie ekspozycji 1/50 s. Aparat Druh (podobnie jak znajdujący się także w naszej ekspozycji czeski Pionyr i niemiecki Pouva) stworzony był z myślą o początkujących fotoamatorach a praktycznie spełniał rolę współczesnych (choć też już nieco historycznych) aparatów kompaktowych na kliszę 35 mm. Aparat Druh, którego kariera zakończyła się pod koniec lat 60. XX wieku gdy został zastąpiony przez amatorskie małoobrazkowe aparaty fotograficzne, przeżywa obecnie renesans w dobie powracającej fotografii analogowej. Zdarza się też, że jest chętnie przerabiany na kamerę otworkową (tzw. obscura), urządzanie od którego zaczęła się nasza przygoda z fotografią…